اباحه گری
اباحه گری بى‌تفاوتى به تعاليم دينى به معناى پاى بند نبودن به ارزش‌هاى دينى است. اين پديده در حوزه فردى موجب مى‌گردد تا آدمى وظايفى را كه در برابر خود و خداوند دارد، ادا نكند و حرام را مباح شمارد و راه بى قيدى در پيش گيرد.
زيان‌هاى اباحى‌گرى در حوزه اجتماعى نمودى بيش‌تر دارد و شخص با مباح شمردن نبايدهاى اجتماعى دست به هر كارى كه پسند دل است، مى‌آلايد و هنجارهاى زندگى جمعى را ناديده مى‌انگارد.
منبع
فرهنگ شیعه، جمعی از نویسندگان، ج1، ص 55.